Dolina Małej Łąki

Spis Treści

Dolina Małej Łąki

Dolina Małej Łąki, o powierzchni ok. 5,7 km2, mająca długość 5,4 km, jest jedną z rzadziej uczęszczanych dolin w Polskich Tatrach, choć przy tym nie mniej piękną od pozostałych.

Od strony wschodniej ograniczona jest grzbietami Giewontu i Kopy Kondrackiej, natomiast od zachodu – Małołączniaka, Wielkiej Turni, Skoruśniaka i Hrubego Rygla. Dolina w dolnej (północnej) części posiada profil V–kształtny, natomiast w środkowej i górnej – U–kształtny i jest typowym przykładem doliny polodowcowej, z trzypiętrowym ułożeniem cyrków lodowcowych.

Szlaki

Z Gronika na Wielką Polanę Małołącką

INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU
Długość: 2 km
Czas przejścia: 1:00 (↓0:45)
Różnica poziomów: 938 m n.p.m. – wejście do Doliny
1163 m n.p.m. – Wielka Polana Małołącka
225 m
Stopień trudności: Łatwy
Ekspozycja: Brak
Widoki: Brak
Ubezpieczenia: Brak
Kolor szlaku: Żółty / Niebieski

Żółty (a w początkowym odcinku żółto–niebieski) szlak Doliną Małej Łąki odbija od Ścieżki pod Reglami niedaleko przystanku PKS Gronik. Nieopodal wejścia znajduje się parking (płatny 10 zł/doba). Są tu również toalety i oczywiście kasa TPN. Po przekroczeniu bramki gruntowo–żwirowa droga wiedzie przez świerkowo–jodłowy las wzdłuż Potoku Małołąckiego.

Około 3–kilometrowy Małołącki Potok płynący dolną częścią Doliny Małej Łąki, zasilany jest głównie przez wywierzysko znajdujące się na wysokości Szatry. Po wypłynięciu z doliny zasila  Butorowski Potok, a część jego wód zasila podziemnymi przepływami Potok Kościeliski.

Po około półgodzinnym marszu docieramy do Szatry, skrzyżowania szlaków znajdującego się około 1,5 km od wylotu Doliny na wysokości 150 m n.p.m. Można stąd udać się prosto – na Wielką Polanę Małołącką lub skręcić na Przysłop Miętusi. Nazwa pochodzi od słowa „satra”, oznaczającego szałas zbudowany z gałęzi i liści, który stał w tym miejscu do II wojny światowej.

SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW
Żółty Czerwone Wierchy (Kopa Kondracka)
Kondracka Przełęcz
Wielka Polana Małołącka
3:25 (↓2:40)
2:25 (↓1:55)
0:25 (↓0:20)
Niebieski Czerwone Wierchy (Małołączniak)
Przysłop Miętusi
3:30 (↓2:45)
0:30 (↓0:20)

Dalszy odcinek na Polanę wspina się stromiej przez las, jednak większy wysiłek rekompensują nam widoki, które możemy podziwiać po dotarciu do Wielkiej Polany Małołąckiej.

Wielka Polana Małołącka

Wielka Polana Małołącka, o długości ok. 1 km, położona jest na wysokości 1150-1200 m n.p.m. i powstała w miejscu dawnego jeziora polodowcowego.

Zarówno Polana jak i cała dolina była wykorzystywana do celów pasterskich. Pierwsze wzmianki na temat wypasu owiec i bydła w tej dolinie pochodzą z końca XVI wieku. Niegdyś znajdowała się tu cała osada pasterska licząca 15 budynków, do dnia dzisiejszego nie ostał się jednak żaden z nich.

Z Polany możemy podziwiać Giewont, Siodłową Turnię, Mnichowe Turnie, Wielką Turnię i Zagonną Turnię. Nieco schowane są Kondracka Przełęcz (za Siodłową Turnię) i Kopa Kondracka (za Wielką Turnię).

Na skraju polany znajduje się skrzyżowanie szlaków. Można stąd udać się na Przysłop Miętusi, a dalej na Czerwone Wierchy lub do Doliny Kościeliskiej lub też na Przełęcz w Grzybowcu (alternatywna droga na Giewont) lub zejście do Doliny Strążyskiej. Jest także drewniany stół i ławki umożliwiające odpoczynek.

SKRZYŻOWANIE SZLAKÓW
Żółty Czerwone Wierchy (Kopa Kondracka)
Kondracka Przełęcz
Droga pod Reglami (Gronik)
3:10 (↓2:20)
2:00 (↓1:30)
0:45 (↑1:00)
Czarny Przysłop Miętusi
Przełęcz w Grzybowcu
0:15 (↕)
0:40 (↓0:30)

Z Wielkiej Polany Małołąckiej na Przełęcz Kondracką

INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU
Długość: 4,5 km
Czas przejścia: 2:00 (↓1:30)
Różnica poziomów: 1163 m – Wielka Polana Małołącka
1725 m – Kodracka Przełęcz
562 m
Stopień trudności: Średni
Ekspozycja: Brak
Widoki: Na całej trasie
Ubezpieczenia: Brak
Kolor szlaku: Żółty

Po przejściu polany szlak ponownie wchodzi do lasu, jednak niższego i rzadszego (szczególnie na północno–zachodnim zboczu).

Po kilku minutach dochodzimy do niewielkiej polanki z której pięknie widać Giewont oraz Siodłową Turnię.

Dwukrotnie przecinamy żleb (Uwaga, niektórzy turyści mylą trasę idąc w górę żlebem! Prawidłowa trasa go tylko przecina.). Las stopniowo coraz bardziej się rozrzedza, pojawiają się połacie kosodrzewiny. Wspinamy się dość stromą kamienną ścieżką, wstępującą na Wyżnie Małołąckie (rówień położona na wysokości 1230–1270 m n.p.m u stóp Małego Giewontu), a następnie dalej – skrajem Niżniej Świstówki Małołąckiej (cyrku lodowcowego leżącego na wysokości 1450-1580 m n.p.m.).

Nieco ponad Wyżnią Świstówką Małołącką, na wysokości 1700 m n.p.m., znajduje się jeden z otworów Wielkiej Jaskini Śnieżnej. Wielka Jaskinia Śnieżna ma długość ponad 23,7 km i głębokość 824 m i jest najdłuższą i najgłębszą jaskinią w Polsce. Jest jaskinią krasową o rozwinięciu pionowym. Powstała w wyniku wymywania przez wody topniejącego lodowca, ale w czasach obecnych pełna jest wody, która tworzy w niej liczne jeziorka, wodospady i syfony. Posiada pięć wejść i początkowo sądzono, że prowadzą one do różnych jaskiń, jednak prace odkrywcze dowiodły, że ich korytarze należą do jednego systemu jaskiniowego. Co ciekawe, jeden w otworów leży w innej dolinie – sąsiedniej Litworowej. W jaskini w dalszym ciągu są prowadzone prace badawcze.

Warto bacznie przyglądać się okalającym szlak skalistym zboczom – przy odrobinie szczęścia można wypatrzyć kozicę.

Dalej szlak wspina się stromo w górę pomiędzy Siodłową Turnią (1647 m n.p.m) i Mnichowymi Turniami. W północnych zboczach Siodłowej Turni znajduje się kilka jaskiń, między innymi Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia i Niżnia. W zboczach Mnichowych Turni, (w których można wyróżnić trzy wierzchołki – Dziadek, Babka i Mnich) również znajduje się kilka jaskiń – Pomarańczarnia, Jaskinia za Mnichem oraz Chuda Mnichowa Studnia. Ostatni fragment drogi na przełęcz wiedzie między połaciami kosodrzewiny.

Galeria zdjęć