Dolina Kondratowa
Opis Doliny Kondratowej w przygotowaniu.
Szlaki
Szlak z Kondrackiej Przełęczy na Polanę Kondratową
Z Przełęczy Kondrackiej schodzimy Doliną Małego Szerokiego dość stromymi, kamiennymi schodkami w stronę Polany Kondratowej.
Dolina Małego Szerokiego jest górną częścią Doliny Kondratowej. Od północy ograniczona jest masywem Giewontu, od Zachodu – Kopy Kondrackiej. Droga doliną prowadzi wśród połaci kosodrzewiny. Dookoła rozpościerają się piękne widoki na okalające dolinę szczyty.
INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU | |
Długość: | 1,8 km |
Czas przejścia: | 1:00 (↑1:15) |
Różnica poziomów: | 1725 m – Kodracka Przełęcz 1333 m – Polana Kondratowa – 392 m |
Stopień trudności: | Średni |
Ekspozycja: | Brak |
Widoki: | Na całej trasie – na szczyty otaczające Dolinę Kondratową |
Ubezpieczenia: | Brak |
Kolor szlaku: | Niebieski |
Po kilku minutach marszu, w okolicach Kurskiego Żlebu naszą drogę przecina pierwszy od dłuższego czasu górski strumień. Jest to dobra okazja do uzupełnienia zapasów wody.
Mijamy kilka kolejnych żlebów opadających tu od strony Długiego Giewontu. Wśród nich znajdują się kolejno: Świński Żleb, Koński Żleb, Krówski Żleb oraz Suchy Żleb. Idąc możemy obserwować wyłaniającą się coraz śmielej Polanę Kondratową. Na wprost widać pośrednią stację kolejki na Kasprowy Wierch – Myślenickie Turnie. Na dnie kotliny o niewdzięcznej nazwie Piekło (związanej z hulającymi w tej okolicy silnymi wiatrami) można urządzić postój i odpocząć na jednym z wielkich porozrzucanych głazów.
Ostatni odcinek drogi wiedzie przez las. Po chwili wychodzimy na Polanę Kondratową ze znajdującym się na niej Schroniskiem na Hali Kondratowej.
Szlak z Polany Kondratowej na Polanę Kalatówki
INFORMACJE O ODCINKU SZLAKU | |
Długość: | 2,0 km |
Czas przejścia: | 0:30 (↑0:40) |
Różnica poziomów: | 1333 m – Polana Kondratowa 1185 m – Kalatówki – 148 m |
Stopień trudności: | Łatwy |
Ekspozycja: | Brak |
Widoki: | Na Polanie Kondratowej, na Kalatówkach |
Ubezpieczenia: | Brak |
Kolor szlaku: | Niebieski |
Wariant: ZEJŚCIE
Z Polany Kondratowej idąc szlakiem w kierunku Kuźnic wchodzimy do lasu świerkowego, którym będzie przebiegać właściwie cała trasa na Polanę Kalatówki. Las jest gęsty i ciemny, a roślinność runa, która powinna występować tuż przy podłożu – bardzo uboga. Część szlaku prowadzi wzdłuż wału moreny bocznej lodowca, zalegającego w dolinie w epoce plejstocenu.
Tuż przed Polaną Kalatówki, po lewej stronie mijamy Kalacką Turnię (1383 m n.p.m.) – zbudowane ze skał wapiennych, całkowicie zalesione wzniesienie, którego skalisty wierzchołek przypomina ruiny starego zamku. Z tego powodu w przeszłości turnia nazywana była „Zakopiańskim Zamczyskiem.”
Na jej stokach znajduje się Wywierzysko Bystrej (Kalackie Wywierzysko). Są to dwa źródła zasilające potok Bystra, z których woda (o temp. 4⁰C) wypływa z wydajnością 200 l/s. Wywierzysko nie leży bezpośrednio przy szlaku i nie jest dostępne dla turystów.
W Kalackiej Turni, nieopodal szlaku znajduje się też kilka jaskiń. Jaskinia Bystra (inaczej zwana Niżnią Kalacką Jaskinią) to bardzo wilgotna jaskinia, pełna syfonów i podziemnych jeziorek. Długość jej korytarzy wynosi 1380 m. Płyną nią wody wypływające na powierzchnię w Wywierzysku Bystrej. Jaskinia została odkryta w 1923 roku, a prace odkrywcze trwały w niej (z przerwami) do 1987 roku, w którym zdarzył się w niej śmiertelny wypadek. Podczas nurkowania w syfonie zginął wtedy Słoweniec Aleksej Petrujkić. Od tamtej pory jaskinia jest niedostępna nawet dla grotołazów, a obydwa wejścia są zagrodzone drewnianymi palami.
W pobliżu znajdują się jeszcze dwie mniejsze jaskinie – Jaskinia Dudnica długości 185 m będąca miejscem treningów nurków jaskiniowych, oraz Jaskinia Kalacka o długości 345 m. Była ona w przeszłości odwiedzana przez turystów, o czym świadczą podpisy z 1882 roku. Obecnie jest niedostępna dla turystów, a wejście do niej jest zagrodzone metalową kratą.