Dzwonniczki loretańskie to drewniane wieżyczki, które można spotkać w wielu miejscach na Podhalu, Orawie i Spiszu, zarówno wśród zabudowy wiejskiej jak i w pewnym oddaleniu od domów mieszkalnych. Niestety z powodu niszczenia i braku opieki konserwatorskiej ich liczba stopniowo się zmniejsza. W zależności od regionu potrafią się nieco różnić formą i kształtem, jednak zazwyczaj są to drewniane wieżyczki o spadzistych z ścianach rozszerzające się ku górze, przykryte spadzistym daszkiem, oraz daszkiem okapowym.
Dzwonniczki przed laty były wykorzystywane do:
– dzwonienia na Anioł Pański
– informowania o śmierci i pogrzebie mieszkańca wsi (ale nie można było dzwonić na pogrzeb samobójcy)
– alarmowania, że wybuchł pożar
– odpędzania „płanetników” – baśniowych stworków przyciągających burze, grad i pioruny
