Jaskinia Bielańska
Jaskinia Bielańska jest jedną z najpiękniejszych jaskiń Tatr słowackich, a zarazem jest położona w niewielkim oddaleniu od Polski – ok. 20 km od granicy.
Jest typową jaskinią o rozwinięciu poziomym – ma 3829 m długości i tylko 168 m różnicy wysokości. Wejście do niej znajduje się na wysokości 890 m n.p.m. w stoku Kobylego Wierchu, położonego we wschodniej części słowackich Tatr Bielskich, nieopodal miejscowości Tatranska Kotlina. Do jaskini prowadzi kilometrowa ścieżka, idąc którą pokonujemy ok. 120 m różnicy wysokości, zatem dobrze jest przybyć do Tatrzańskiej Kotliny pół godziny wcześniej, aby spokojnie dotrzeć się do wejścia, przy okazji mogąc zapoznać się z ustawionymi na trasie tablicami edukacyjnymi.
Jaskinia powstała w skałach wapiennych w wyniku procesów krasowych (czyli działalności wody), a także (w mniejszym stopniu) w wyniku ruchów tektonicznych prawdopodobnie jeszcze przed czwartorzędem (w tym samym czasie, w czasie, w którym formowały się okoliczne doliny). Obecne wejście jest sztucznym, wydrążonym w skałach tunelem prowadzącym do jej wnętrza. Naturalny otwór, w formie pionowego komina, znajduje się 82 powyżej obecnie używanego wejścia. Stałymi mieszkańcami jaskini są przedstawiciele siedmiu gatunków nietoperzy oraz głębinówki ślepe – niewielkie (1-2 mm) skorupiaki reliktowe żyjące w wodach podziemych.
W jaskini panuje niska temperatura – ok. 5-6⁰C (zatem należy pamiętać o założeniu ciepłego ubrania) i bardzo wysoka wilgotność sięgająca 90-97%.
Historia Jaskini Bielańskiej
- XVIII w. – pierwsze odkrycie jaskini przez poszukiwaczy złota
- 1826 – ponowne odkrycie wejścia przez L. Guldena i Fabrego
- 1881 – ponowne odkrycie wejścia przez J. Husza i J. Britza i rozpoczęcie eksploracji dalszych partii jaskini
- 1882 – udostępnienie jaskini zwiedzającym w ograniczonym zakresie (wchodziło się pierwotnym otworem)
- 1882 – przebicie tunelu do obecnego wejścia, wydłużenie trasy turystycznej
- 1885 – dalsze wydłużenie trasy turystycznej
- 1896 – instalacja oświetlenia elektrycznego
- 1926, 1935 i 1939 – dalsza eksploracja jaskini, odkrycie kolejnych sal i wydłużanie trasy turystycznej
Jaskinia od ponad 100 lat zachwyca różnorodnością i oryginalnością nacieków. Idąc mającą 1370 m n.p.m. podziemną trasą można przyjrzeć się licznym stalaktytom, stalagmitom i stalagnatom, draperiom naciekowym, wapiennym wodospadom i podziemnym jeziorkom. Ciekawostką na skalę europejską jest sala Hudobná sieň, w której organizowane są koncerty muzyki poważnej.
Zwiedzanie jaskini odbywa się z przewodnikiem i trwa ok. 70 minut. Wejścia do jaskini odbywają się o określonych porach w zależności od sezonu, gdy zbiorą się minimum 4 osoby, a także poza godzinami regularnych wejść za dodatkową opłatą.
