Jaskinia Dziura

Jaskinia Dziura jest położoną najbliżej Zakopanego jaskinią udostępnioną turystycznie.

W zasadzie Jaskinia Dziura (zwana również Zbójecką Jamą) to jedna, duża komora, do której prowadzi krótki przedsionek, nie posiada niestety żadnych nacieków, choć zimą i wczesną wiosną można w niej znaleźć lodowe jęzory i stalagmity.

Długość całej jaskini wynosi 180 m, a różnica wysokości to 43 m, jednak trasa zwiedzania liczy jedynie ok. 50 m, a najniżej położony jej punkt, znajduje się 18,6 m poniżej wejścia.

Jaskinia Dziura znana jest od dawna, nie wiadomo dokładnie, kto i kiedy ją odkrył. Pierwsze pisemne wzmianki oraz rysunek autorstwa poety Macieja Bogusza Stęczyńskiego pochodzą z 1860 roku.

Wejście do jaskini, o wymiarach 2 na 3 m, znajduje się u podstaw Skały nad Dziurą, na wysokości 1020 m n.p.m. Po wejściu znajdziemy się w krótkim przedsionku, w którego suficie, po prawej stronie znajduje się skalne okno. Schodzimy w dół do komory, najlepiej trzymając się ściany po lewej stronie (podłoże jest grząskie i śliskie, co spowodowane jest dużą ilością nagromadzonych przez lata liści wpadających przez skalny otwór). Obszerna komora jest ostatnim miejscem, do którego dochodzimy. Po prawej stronie na dole znajduje się zasypany gruzem i starymi belkami wykop wykonany przez geologów, szukających kolejnych partii jaskini.

W bliskim sąsiedztwie Jaskini Dziury znajduje się jeszcze dwie jaskinie – Lisia Jama i Dziura Wyżnia, które zostały połączone przez zakopiańskich speleologów w jeden system jaskiniowy o długości ok. 160 m. Posiadały niegdyś bogatą szatę naciekową, która niestety została zniszczona i nie przetrwała do obecnych czasów. Ponadto w Dolinie Ku Dziurze znajdują się jeszcze dwie inne niewielkie groty – Schron nad Dziurą i Nyża za Półką.