Hala Ornak

Hala Ornak

Hala Ornak jest nazwą dawnej hali pasterskiej należącej do górali z Cichego, w której skład wchodziły Mała Polana Ornaczańska, Wielka Polana Ornaczańska, a także zbocza Ornaku. Obecnie Hala Ornak nie jest już wypasana i powoli zarasta. Hala leży w Dolinie Pyszniańskiej, górnej części Doliny Kościeliskiej. Nazwa „Ornak” pochodzi od słowa orzeł („oreł” w gwarze góralskiej), który według legendy uniósł kilkuletniego chłopca, po czym upuścił go z dużej wysokości w wyniku czego dziecko zabiło się.

Mała Polanka Ornaczańska leży na wysokości 1095 – 1110 m n.p.m. i znajduje się na niej Schronisko PTTK. Wielka Polana Ornaczańska leży nieco dalej na południe, a w wyniku zaprzestania wypasu owiec jej powierzchnia zmniejszyła się o prawie 80%. Jej północnym krańcem przebiega żółty szlak na Iwaniacką Przełęcz. Częściowo w obszarze polan oraz w ich okolicy znajduje się utworzony w 1948 roku ścisły rezerwat przyrody Tomanowa – Smreczyny, chroniący największy w polskich tatrach obszar lasu świerkowego, a także ostoję licznych gatunków dzikich zwierząt.

Schronisko na Hali Ornak

Schronisko PTTK na Hali Ornak położone jest na wysokości 1100 m n.p.m. Zostało wybudowane zaraz po II Wojnie Światowej, a uroczyste otwarcie nastąpiło w 1948 roku. Budynek wykonany jest z drewnianych bali, w stylu zakopiańskim, według projektu Anny Górskiej. W 1973 roku schronisko otrzymało imię prof. Walerego Goetla – zmarłego rok wcześniej polskiego geologa, paleontologa, ekologa, zasłużonego członka Towarzystwa Tatrzańskiego, prezesa PTT, a następnie Komisji Turystyki Górskiej PTTK. Z tej okazji odsłonięto poświęconą nowemu patronowi tablicę pamiątkową umieszczoną na ścianie Schroniska.

Zanim wybudowano obecne schronisko, funkcję tę pełnił szałas turystyczny postawiony w 1909 roku na Polanie Pysznej. W czasie wojny chronili się w nim kurierzy i partyzanci. Zostało ono zniszczone w 1945 roku przez Niemców.

W schronisku znajduje się 49 miejsc noclegowych w pokojach: 2, 3, 4, 6, 7 i 8–osobowych, z łazienką na korytarzu, w cenie od 35 do 50 zł od osoby. Do dyspozycji gości są sala wypoczynkowa, kuchnia turystyczna oraz suszarnia odzieży.

Na parterze mieszczą się klimatyczna, góralska sala jadalna z kominkiem opalanym drewnem, kuchnia wydająca domowe posiłki, bufet oraz recepcja. W Schronisku wrzątek wydawany jest bezpłatnie. Dookoła budynku poustawiane są liczne ławy i stoły dla turystów, przy których można odpocząć, podziwiając piękno okolicznej przyrody. Spod Schroniska i z niedalekiej okolicy biegną interesujące szlaki turystyczne. Można stąd udać się do Smreczyńskiego Stawu, na Czerwone Wierchy przez Dolinę Tomanową i Chudą Przełączkę, na Iwaniacką Przełęcz (i dalej na Ornak lub do Doliny Chochołowskiej), a także wrócić do Kir.