Jakie kije trekkingowe wybrać?

Im bardziej zaawansowanym piechurem się jest, tym bardziej oczywiste stają się zalety kijków trekkingowych. Coraz bardziej docenia się uzyskaną dzięki nim stabilność podczas pokonywania luźnego lub nierównego terenu i przyjemny rytm, który nadają przy pokonywaniu długich dystansów. Najbardziej jednak cieszy, jak dzięki stosowaniu kijów zmniejsza się obciążenie bioder, kolan i kostek. Coraz chętniej z kijów trekkingowych korzystają też biegacze przełajowi, bo dzięki nim mogą zwiększyć stabilność biegu i wyrównać krok. W tym artykule znajdziesz informacje pomocne przy zakupie odpowiedniej pary kijków trekkingowych, aby następna wycieczka była jeszcze bardziej satysfakcjonująca.

Jaki rodzaj kijów trekkingowych będzie odpowiedni?

Kiedy przeglądasz różne kije trekkingowe na półce sklepowej, różnicą, która najbardziej rzuca się w oczy, jest sposób, w jaki można je złożyć. Można je podzielić na trzy kategorie: teleskopowe, składane lub stałe (takie, które się nie składają).

Teleskopowe kije trekkingowe 

Teleskopowe kijki trekkingowe są najpopularniejsze. Użytkownicy doceniają ich trwałość, łatwość użycia i oferowaną wygodę. Są popularne zarówno wśród turystów udających się na jednodniowe wypady, jak i podróżników z plecakiem. Kije teleskopowe mają dwie lub trzy sekcje, które wsuwają się i wysuwają jedna z drugiej i blokują się za pomocą systemu obrotowego lub dźwigni. Zamki obrotowe stają się coraz mniej popularne, ponieważ mogą się zablokować, jeśli są zbyt mocno dokręcone i mają tendencję do luzowania się na szlaku. Coraz więcej turystów wybiera niezawodne zamki dźwigniowe. Zaletą kijków teleskopowych jest możliwość dostosowania ich wysokości do wzrostu użytkownika i do innych potrzeb – na przykład rozbicia namiotu. Największą ich wadą jest ciężar i fakt, że po złożeniu są ciągle dość duże.

Składane kije trekkingowe

Składane kijki trekkingowe zbudowane są z sekcji, które składają się podobnie jak maszty namiotowe. Mają wąski trzonek, który pomaga obniżyć ich wagę. Składają się również do znacznie krótszego rozmiaru niż tyczki teleskopowe, dzięki czemu można je łatwo wrzucić do torby podróżnej lub przypiąć do plecaka, gdy nie są używane. Ze względu na niewielką wagę i łatwość pakowania, składane kijki trekkingowe, są preferowane przez entuzjastów ultralekkich, pieszych wędrówek, biegaczy terenowych i wspinaczy. Należy jednak pamiętać, że kijki składane nie są w stanie udźwignąć tak dużego ciężaru, jak modele teleskopowe i oferują krótszy zakres regulacji.

Kije o stałej długości

Wśród wędrowców kijki stałe są rzadkością, ponieważ trudno je zapakować lub przymocować do plecaka, gdy nie są używane. Są jednak chętnie używane ze względu na swoją prostotę i niezwykłą lekkość. Są też zwykle tańsze od składanych konstrukcji.

Siwa Przełęcz

Siwa Przełęcz jest położona w Tatrach Zachodnich, pomiędzy Kotłową Czubką (1840 m n.p.m.) i Siwymi Turniami, które z kolei odchodzą od Siwego Zwornika (1965 m

Czytaj więcej »
Jaskinia Mylna

Jaskinia Mylna

Jaskinia Mylna jest najciekawszą z jaskiń udostępnionych dla turystów, leżących po polskiej stronie Tatr. Pomimo, że nie posiada szaty naciekowej jej położenie, labirynt korytarzy i aura tajemniczości sprawiają, że warto ją odwiedzić. Jaskinia ma długość około 1630 m, deniwelację 46 m i jest położona w Raptawickiej Turni.

Czytaj więcej »

Dolina Małej Łąki

Dolina Małej Łąki, o powierzchni ok. 5,7 km2, mająca długość 5,4 km, jest jedną z rzadziej uczęszczanych dolin w Polskich Tatrach, choć przy tym nie mniej piękną od pozostałych.

Czytaj więcej »

Willa Krzemień

Przy ul. Chramcówki 20b stoi zabytkowa, drewniana willa „Krzemień” wybudowana pod koniec XIX wieku. Pierwszym właścicielem willi był dyrektor Spółki Handlowej Wiktor Erard Ciechomski.

Czytaj więcej »

Nosal

Nosal Szczyt Nosal (1206 m n.p.m.) położony jest pomiędzy Doliną Olczyską, a Doliną Bystrej w Tatrach reglowych. Sam szczyt jest skalisty i dość rozległy. Jest

Czytaj więcej »

Willa pod Jedlami

Przy ul. Droga na Koziniec 1 stoi jeden z najciekawszych zabytków architektury w Zakopanem – największy dom w stylu zakopiańskim zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza – Willa pod Jedlami. Willa pod Jedlami została wybudowana w 1897 roku dla Jana Gwalberta Pawlikowskiego i do dnia dzisiejszego pozostaje w rękach jego potomków z rodziny Pawlikowskich.

Czytaj więcej »

Artykuł sponsorowany (reklamowy) / Materiał Partnera.