Przy ul. Kościuszki 21 stoi zabytkowy Hotel Stamary wybudowany w latach 1904 – 1905. Koncepcja projektu zakładała wykorzystanie stylu zakopiańskiego w budownictwie murowanym. Pierwszą jego właścicielką była śpiewaczka operowa Maria Budziszewska „Stamara”.
Smreczyński Staw to położone w Tatrach Zachodnich, w dolnej części Doliny Pyszniańskiej, górskie jezioro morenowe. Leży na wysokości 1227 m n.p.m. i ma powierzchnię około 0,8 ha. Jego średnia głębokość wynosi 1,8 m, a w najgłębszym miejscu – nieco ponad 5 m.
Dolina Strążyska, o powierzchni ok. 4 km2 i długości 3 km, powstała w wyniku uskoku tektonicznego. Od południa ogranicza ją masyw Giewontu, od zachodu Grzybowiec i Łysanki, a od wschodu grzbiet Grześkówki, Sarnia Skała i Suchy Wierch.
Dolina Roztoki, U-kształtna dolina otoczona przez malownicze górskie szczyty, leży w Tatrach Wysokich, pomiędzy Doliną Rybiego Potoku, a Doliną Waksmundzką. Od północnej strony ograniczona jest monumentalnym masywem Wołoszyna, a od południowej – Opalonego.
Dolina Lejowa jest największą w polskich Tatrach doliną reglową. Ma długość niespełna 5 km i powierzchnię około 5 km2. Opada ona spod zboczy Kominiarskiego Wierchu do Polany Biały Potok. Jej nazwa pochodzi od nazwiska jej właściciela – Jędrzeja Leja z Podczerwonego.
Polodowcowa Dolina Suchej Wody Gąsienicowej (kiedyś Dolina Siedmiu Stawów) ma 13 km długości (z czego 8 km przebiega na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego) i nieco ponad 21 km² powierzchni. Dolina ma dwa górne odgałęzienia – Dolinę Gąsienicową (zachodnie odgałęzienie) i Dolinę Pańszczycy (wschodnie odgałęzienie), oddzielone od siebie granią biegnącą spod Zawratowej Turni przez Kościelec i Mały Kościelec.
Dolina Białego Dolina Białego o długości 2,5 km i powierzchni 300 ha leży pomiędzy masywami Krokwi (1378 m n.p.m.), Sarniej Skały (1377 m n.p.m.) i opadającego w kierunku północnym grzbietu Spaleńca. Dolina jest licznie uczęszczana
Dolina za Bramką ma powierzchnię około 100 ha i długość niecałe 2 km. Znajduje się pomiędzy Doliną Strążyską i Doliną Małej Łąki. Nazwa dolinki pochodzi od skalnej bramy znajdującej się u wylotu doliny. Brama została zniszczona pod koniec XIX wieku (w celu poszerzenia wejścia do niej). Kilka takich „bramek” – skalnych zwężeń, znajduje się w dalszej części doliny.
Dolina Starorobociańska jest największym odgałęzieniem Doliny Chochołowskiej, odchodzącym od niej na wysokości 1035 m n.p.m., w okolicy Leśniczówki TPN (dawnego schroniska Blaszyńskich). Górna część doliny opiera się na północnych zboczach Kończystego Wierchu (2002 m n.p.m.), Starorobociańskiego Wierchu (2176 m n.p.m.) i Siwego Zwornika (1965 m n.p.m.).
Dolina ku Dziurze jest niewielką doliną reglową w Tatrach Zachodnich o długości 1,6 km i powierzchni 85 ha. Wcina się w północne stoki Sarniej Skały, od wschodu ogranicza ją grzbiet Spaleńca, a od zachodu – Grześkówek. Legenda głosi, że w Dolinie Ku Dziurze ukrywał się w XIX wieku ostatni zakopiański zbójnik – Wojtek Mateja, a w jaskini Dziurze (przez górali nazywanej Zbójecką Jamą) chował zrabowane skarby.
Dolina Jaworzynki jest odgałęzieniem Doliny Bystrej. Dolinę otaczają – od południa Wielka Kopa Królowa, Mała Kopa Królowa i Kopa Magury, od wschodu Boczań i Skupniów Upłaz, od zachodu północno-zachodnie ramię Kopy Magury. Dnem Doliny Jaworzynki płynie Potok Jaworzynka, jednak przez większość czasu jego koryto jest zupełnie suche. W latach 1920 – 1930 w Dolinie Jaworzynki funkcjonowała skocznia narciarska (pierwsza w Polsce).
Jarząbczy Wierch to szczyt w Tatrach Zachodnich o wysokości 2137 m n.p.m. Jego najwyższy wierzchołek leży po stronie słowackiej, przez niższy przebiega granica państwowa, grań główna Tatr oraz czerwony szlak graniowy.
Czerwona Przełęcz znajduje się pomiędzy Sarnią Skałą i Suchym Wierchem w Tatrach Zachodnich. Przechodzi przez nią szlak Droga nad Reglami.
Dolina Gąsienicowa będąca górnym piętrem Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, leży na granicy Tatr Zachodnich i Wysokich. Dolina dzieli się na dwie części – Dolinę Zieloną Gąsienicową (położoną po zachodniej stronie Kościelca) i Dolinę Czarną Gąsienicową (położoną po wschodniej stronie Kościelca). Znajduje się w niej ponad 20 różnej wielkości stawów.
Dzwonniczki loretańskie to drewniane wieżyczki, które można spotkać w wielu miejscach na Podhalu, Orawie i Spiszu, zarówno wśród zabudowy wiejskiej jak i w pewnym oddaleniu od domów mieszkalnych. W zależności od regionu potrafią się nieco różnić formą i kształtem, jednak zazwyczaj są to drewniane wieżyczki o spadzistych z ścianach rozszerzające się ku górze, przykryte spadzistym daszkiem, oraz daszkiem okapowym.
Muzeum Powstania Chochołowskiego, będące filią Muzeum Tatrzańskiego, zostało otwarte w 1978 roku. Mieści się w zabytkowej Chałupie Bafiów, naprzeciwko Kościoła św. Jacka w Chochołowie. Sama chałupa została wybudowana w 1798 r., a przebudowana niecałe sto lat później. Budynek jest w całości drewniany i ma konstrukcję zrębową.
W Jurgowie, tuż przy moście nad rzeką Białką znajduje się drewniany amfiteatr. Latem na jego deskach odbywają się różne imprezy kulturalne takie jak Lindada – festiwal trzech kultur (podhalańskiej, spiskiej i cygańskiej) Tatrzańskie Wici, a
Szlak Wyżnią Doliną Chochołowską na Wołowiec (2064 m n.p.m.) rozpoczyna się około 150 metrów przed Schroniskiem, w miejscu końcowego postoju dorożek konnych.
Na Brzegowej Górze w miejscowości Brzegi znajduje się miejsce, z którego rozpościera się zachwycająca panorama na Tatry (w tym Tatry Bielskie). Aby dotrzeć do tego miejsca należy przy końcu miejscowości Brzegi od strony Bukowiny Tatrzańskiej
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowym przewodnikiem po Tatrach, obejmującym między
innymi opisy szlaków pieszych, atrakcji turystycznych oraz miejscowości.
Serwis internetowy w całości poświęcony najwyższym polskim górom – Tatrom. Opisy szlaków, atrakcji, miejscowości, baza noclegów.
